دو کاما (،   ،)

این نشانه [ دو کاما ] نیز همچون دو خط فاصله، جزو علایم دربرگیرنده است و غالبا در دوطرف بدل می‌آید. بدلْ اسم یا گروه اسمی یا عبارتی است که مبدلٌ منه (اسم، گروه اسمی یا عبارت قبل از خود) را معرفی می‌کند؛ برای مثال:
فردوسی، حکیم بلندپایه ایرانی، حدود سی سال از عمرش را صرف سرودن شاهنامه کرد.
ایرج پزشکزاد، صاحب رمان معروف «دایی جان ناپلئون» (۱۳۵۱)، از هزل‌نویسانی است که به دور از ابتذال‌های مطبوعاتی می‌نوشت.
امیر، نصر خلف، حاکم لشکر، و استادم بونصر را فراخواند.
غزلسرای بزرگ فارسی در قرن هشتم، حافظ شیرازی، به استقبال غزلیات سعدی رفته است.

تذکر: اگر «مبدلٌ منه» ضمیر باشد، کلمه یا عبارت توضیحی، عطف بیان نامیده می‌شود. در عطف بیان، بعد از ضمیر کاما نمی‌آید:
ما دانشجویان کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، سال نو را به شما تبریک می‌گوییم.
اینجانب رضا محمدی، دانشجوی سال اول رشته مترجمی عربی هستم.

ناصر نیکوبخت، سیدعلی قاسم‌زاده؛ دانش نشانه‌گذاری در خط فارسی، ص ۶۹