۱_ کلمه‌های مرکبی که از ترکیب با پیشوند ساخته می‌شود همیشه جدا نوشته می‌شود ، مگر مرکب‌هایی که با پیشوندهای “به” ، “بی” و “هم” با رعایت استثناهایی ساخته می‌شود.
۲_ کلمه های مرکبی که از ترکیب با پسوند ساخته می‌شود، همیشه پیوسته نوشته می‌شود، مگر آنهایی که :
الف : حرف پایانی جزء اول با جزء آغازی جزء دوم یکسان باشد مثل : ” نظام مند ، آب بان ، چوب بر “
ب : جزء اول آن عدد باشد مانند : “ پنج گانه ، ده گانه ، پانزده گانه “
پ : پسوند “وار” از حیث جدا یا پیوسته نویسی تابع قاعده‌ای نیست و در بعضی کلمه‌ها جدا و در بعضی دیگر پیوسته نوشته می‌شود مانند : ” طوطی وار ، بزگوار ، پری وار، خانوار، سوگوار “
۳_ مرکب‌هایی که بسیط گونه است مانند : “ آبرو ، الفبا ، آبشار ، نیشکر ، رختخواب ، یکشنبه ، پنجشنبه ، سیصد ، یکتا “
۴_ جزء دوم با حرف “آ” آغاز شود مانند : ” گلاب ، پساب ، خوشاب ، دستاس “
تبصره: در صورتی که جزء دوم آغار شده با “آ” بیش از یک هجا داشته باشد، دیگر تابع قاعده‌ای نخواهد بود . مانند: ” دلاویز ، پیشاهنگ ، دانش آموز، دل آگاه “
