نکته های ویرایشی ۴

16. تبدیل کردن نثر گفتاری به نثر نوشتاری در نوشته هایی که پیدا شدن قطعه های نثر گفتاری در لابه لای نثر نوشتاری به یکدست بودن لطمه زده است:

بعضی بر و بچه ها چن سال تو مدرسه درس می خونن، به خیال این که وقتی بزرگ بشن، بتونن یه کار آبرومندی برا خودشون دست و پا کنند.

بعضی از نوجوانان چندین سال در مدرسه وقت خود را به درس خواندن می گذرانند، به امید آن که وقتی بزرگ شوند، بتوانند کار آبرومندی به دست بیاورند.

دلم نمی خواد مث بعضیا خودمو علاف کنم، و وقتمو مفت از دست بدم.

دلم نمی خواهد مثل بعضی ها بیهوده خود را به پوچ و هیچ سرگرم کنم و وقت خود را به رایگان از دست بدهم.

17. تبدیل کردن جمله های طولانی و پیچیده به جمله های کوتاه و ساده:

بعضی از مردم که تنبل و تن پرورند و تن به کار نمی دهند و در عین حال می خواهند زود ثروتمند شوند و به آرزوهای دور و دراز خود برسند، ناچار به کارهای خلاف قانون و دور از اخلاق می پردازند.

بعضی از مردم تنبل و تن پرورند و تن به کار نمی دهند، ولی می خواهند خیلی زود ثروتمند شوند و به آرزوهای دور و دراز خود برسند. این گونه افراد ناچار به کارهای خلاف قانون و دور از اخلاق دست می زنند.

18. تبدیل جمله هایی که به طور متوالی هم پایه شده اند، به جمله های جدایی که در کنار هم آمده اند:

صبح زود از خواب برخاستم و نمازم را خواندم و صبحانه خود را خوردم و لباس پوشیدم و به سوی مدرسه حرکت کردم و فورا با علاقه و اشتیاق به کلاس درس رفتم و بادقت به درس معلم گوش دادم.

صبح زود از خواب برخاستم. ابتدا نماز را خواندم.  سپس صبحانه خود را خوردم. آنگاه لباس پوشیدم و به سوی مدرسه حرکت کردم. به محض رسیدن، با علاقه و اشتیاق به کلاس درس رفتم و با دقت به درس معلم گوش دادم.

19. تبدیل جمله ها و عبارت های بلند قالبی به جمله های کوتاه و ساده:

آن روز درباره آینده خود به تامل و تفکر پرداختم.

آن روز به آینده خود اندیشیدم.

آن کتاب را با دقت مورد مطالعه قرار دادم.

آن کتاب را با دقت مطالعه کردم.

میوه هایی را که چیده بودم به دشواری حمل می کردم.

میوه هایی را که چیده بودم با دشواری با خود بردم.

او چند کتاب را به من اهدا کرد.

او چند کتاب را به من بخشید.

باغبان شاخه های زیادی درختان را قطع کرد.

باغبان شاخه های زیادی درختان را برید.

20. اصلاح جمله با تبدیل پیوندهای نامناسب به پیوندهای مناسب:

او پرکار است و چندان باهوش نیست.

او پرکار است، ولی چندان باهوش نیست.

لازم است تا این مطلب را بدانی.

لازم است که این مطلب را بدانی.

چنانکه او را دیدم حقیقت را به او می گویم.

چنانچه او را دیدم حقیقت را به او می گویم.

غلامرضا ارژنگ، شیوه نگارش فارسی، صص ۸۹ – ۹۱